Aşk Şiiri - Birol Çelik

geç fark ettik birbirimizi geç
hadi alelacele geç
uğramadan
uğraştırmadan geç
adını duyardım
o zamanlar ki
soğuk düşlerimin
duvarlarından
duygularım sızardı
utanırdım

adını duyardım
sana layık
olmayan dudaklardan
adi yürekler
seni taşıdığına dair
fermanlar yollardı
mahalle mahalle
sokak sokak
üzülürdüm o zamanlar
boylu boyunca
boylu boyunca
seni düşünürdüm

geç fark ettik birbirimizi geç
sen hiçbir yüreğe düşmezmişsin
öyle diyor
senin ağına düşenler
sen yokmuşsun aslında
aslında her şey sen

Allah aşkına
söyle nesin kimsin sen

Peşpeşe sıkılan
iki mermiden hangisi sensin
Ferhat mısın Şirin mi
Yoksa o dağmısın sen
Dağları eriten bakışmısın
Evrendeki gizli nakışmısın

Bütün akışlar
bütün yönelişler sana
Yoksa sen Beytullahmısın

Ölüm yokken sen vardın
Ölümde ölecek
sen yine olacaksın
Sen sonsuzluğu doğuran
Sen mesafeleri artıransın
Sen başlı başına
başımızdaki sırsın

Mecnun’un kapısını çaldığında
adın leylaydı senin
Ferhatın kapısında Şirin
Mecnun leylada gördü seni
Kerem Aslıda
Sanaydı bütün koşmalar
Sanaydı durmayışlar
duramayışlar
Konuşma öyle
bakma ne olur
masum masum
Dilin ateş
Gözün ateş
Sözün ateşti senin

Sen her şeyin çekirdeğinde
Ve herşey senin yörüngende
Senin kimyan yoktu
adın yok

Ya her şeydin sen
yada sen hiç bir şey