Aşk,
Aslında bir denizci düğümüymüş;
İlkinden sonuncusuna,
Tüm ilmekleri senin attığın.
Ama sonunda,
Kendi düğümünü bile çözemediğin..
Denizde salınan eski yelkenliymiş
O ilk gün,
Uğruna şişeler kırdığın.
Karşına çıkan bir bardak fırtına
Bırakıp limana sığındığın..
Pusulasız bir yolculukmuş meğer
Üstelik gönüllü çıktığın.
Feneri görmek ne fark eder
Hüzündür sonunda demir attığın!
Kayıt Tarihi : 26.2.2006 15:33:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

TÜM YORUMLAR (1)