Ask Şiiri - Arzu Naci

Ask ölmüs diyorlar…
Gece iki büklüm kendine kivrilmis,suskun…
Kimi arasam,
Bir bulutun ardinda aglar buluyorum…
Herkesi kendi yarasi tedip eder olmus
Herkes sizisinin bendesi
Ona mahkum…
Ve bir yerleden yalnizlik siziyor
Koca sehir yalniz bir yangin…
Kim sevmisse bir yani onmaz derin bir kesik,
Bir yani köz yalnizliktan…
Bahar geldi bu tenhaliga,geldi gelmesine de
Yagmurlar da yanar,yakar oldu…
Bense ruhumun kabugunu soyamadim
Hala ici küflü bir mumya
Sargilarimi aralasam sizim kapida…
Yollarda kus ölüleri…
Cicekler serpsem üzerilerine
Yahut toprak acilsa da gizlese diyorum
Ben görmesem,
Farksetmesem,kimse farketmese
Ve bilmese ama hic kimse
Penceremde yaramdan
Islak birer parca attigim kuslar bunlar
Sizimin bir minik lokmasini tasiyamayan Onlar…
Lainliginden topragin bile korktugu
Koynunu acmadigi Onlar…
Oysa ezvar gecti,
Soyunamadigim bir kanli gömlek bu,
Icinde ben kirlendikce onun arindigi…
Layemut bir pismanlik ki,
Yüregim müdrik
Sor,anlatsin
Minvali nasildir acinin…
Özlem üsümüs,
Bagrima bastim.
Annem koktu bir an,
Icimdeki cocuk ucurumlardan düstü ivedi
Kus ölülerinin yanina sereserpildi
Yorgun bir kus sesi gibi…
Ask ölmüs diyorlar…
Kimileri de hic yasamadi
Inandikca sarhos eden bir yalandi…
Sustukca agariyor gece
Hüznün sirdasi bulutlar,
Bikkin kosusuyorlar
Kuslardan bosalan sacak altlarina.
Herkesin hüznü üryan...
Ve bir yerlerden bir yalnizlik siziyor
Koca sehir yalniz bir yangin...
Özlem,
Git artik sen de!
Irayacagim mesafe kalmadi
Kendim nerde bilmezken.
Üsüdüm…
Yüregim satvet bir direniste
Ask orda ölmüs,
Hüznümün vecdi gözlerimden
Yangin düsürüyor tenime….

28.03.2005-Stuttgart

tedip etmek:yola getirme
Bende: köle
Ezvar:Caglar,devirler
Layemut:ölümsüz
Minval:Tarz,yol
Müdrik:Anlamis,olgun
Satvet:zorlu
Vecd:cosku