Aşk Şiiri - Mecit Demirel

Buğulu bakışla bakarken bana
Arkamı dönüp de gitsem mi gerek
Bu aşkın ateşi düşünce cana
Çöllerde dolaşıp dönsem mi gerek

Sevdanın zehiri karıştı kana
Tabipler bir çare bulmaz yarama
Korkarım sırlarım düşer meydana
O zaman bu yerden kaçsam mı gerek

Kimse anlamıyor asıl halimi
Ahbaplar değişmiş bulur çehremi
Öpüp de verince o yar sümbülü
Koklayıp ahımdan yansam mı gerek

Bir bakışın bana neler anlatır
Bakışın ışığı yüzüm parlatır
Sen gidince yine gönlüm kararır
Virane gönlümü yıksam mı gerek

Zevrak-ı derunum kırıldı gitti
Aşk şarabın içtim,dermanım bitti
Kendimi kaybettim benliğim yitti
Aşığı bırakıp ölsem mi gerek

Ey aşık-ı bizar sen neler dersin
Ölmeyi düşünüp yazık edersin
Cananı yad edip hasta düşersin
Asıl Maşuk’una eresin gerek

(01.01.1995 /Bursa)