Bana yakınsın yanı başımda
İçimde bir yerlerdesin ve hatta
Benim özümsün beni ben yapan
Ama uzaksın bir o kadar da
Sanırım sevmiyorsun benim seni sevdiğim kadar
Sen olmayı o kadar çok isterdim ki
Herkes korkuyor senden
Onların varlığını alıp gitmenden
Ve titriyorlar senin ıssızlığında
Tüyler diken diken oluyor kalkıyor ayağa
tıpkı insanlar gibi Seni duyduğunda
Ürpertiyorsun onları kimi zaman tek bir parça
Kimi zaman param parça
Nedir sendeki asaletin nedeni
Ve niye bu kadar merak ediyorum ben seni
Herkes kaçarken senden
Nedir kovalamamın sebebi
Ve şimdi soruyorm tekrar
İnat mı bu hayat dedikleri
Başında sen varsın sonunda sen
Sen olmadan olmaz
Ama bitirende sen
Aşk mı öldürüyor yoksa ölmeye mi aşığım
Bunca aşkın içinde ölmeye mi hasret kaldım
Kayıt Tarihi : 6.10.2005 11:53:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!