Öyle seversin ki tarif edemezsin.
İçinde bir duygu vardır, dışına yansıtamazsın
İyiki şiirler vardır, duygularını şiirlere dökersin.
Haykırmak istersin,haykıramazsın.
Bazen senin duygularını karşındaki anlayamaz,anlamak istemez.
İşte adını koyamadığım bir duygu var içimde.
Bazen seni seviyorum diyemezsin.
Nasılsın dersin,kendine dikkat et dersin,
Havalar soğuk üstünü sıkı giyin dersin.
Tam böyle kendini kaybettiğin anda,
Saçma sapan şeylerin içinde kendini bulduğun zamanda
Esen bir rüzgarda savrulurken .
Tam kendini dünyanın işlerine kaptırmışken.
Birden o çıkıverir karşına.
Öyle ceylan gözleriyle bakıverir sana.
İçini yakıverir.
Sen tam böyle kaptırmışken hayatın saçmalığına,
Ne yaptığını bilmeden yaşarken ona rastlarsın işte.
Adını koyamazsın, gözlerine bakmaya kıyamazsın.
Ellerini tutmaya cesaret edemezsin
İcimde binlerce kelime varken
Dilimde bir harf bile çıkaramazsın öylece baka kalırsın gözlerine.
Öyle masum masum gözlerine bakarsın.
Tam bu dünyadan kendini çekmişken,
Artık monoton bir hayatın içine girmişken.
Baharda bile kışı yaşarken,
Üzerine kârlar yağarken ,
Buz gibi olmuşken bendenim,
O çıkıverir karşına, adını koyamazsın.
Gece yatmadan önce ona iyi geceler dersin.
Sabah kalktığında ilk ona günaydın dersin.
İşte budur aşk.
İstediğini sevebilirsin,
Sevmek iradene kalmış,ama aşk kendi iradene kalmamıştır.
Ona bağırsan da kahretsen de o içindedir atamazsın.
O aşk kendiliğinden gelir,sevgiyi kendin seçersin.
Yani o kırlardaki o narin kelebekler gibi,
Bir dağ çiçeği gibi,bir yaban gülü gibi,bir sam yeli gibi,
O yelle birlikte gelen onun kokusu.
Artık gözünde o vardır.
Kızarsın, bağırırsın, çağırırsın,kahredersin, kıskanırsın ama içinden atamazsın.
Çünkü o sen istediğin için değil,
O istediği için değil,
O en güzel bir duyguyla bir aşkla kalbine gitmiştir, çıkmaz.
Yani elmayı seviyorsun diye elma da seni sevecek diye bir şey yok ama,
Bu sevmek değil,
Elmanın kuru bir dalı bile sana hoş geliyorsa bu aşktır.
Gözünden akan bir damla yaşına bile kıyamazken,
Onun hayalini bile kurarken,
Rüyanda bile onu görürken,
Saçının bir teline bile hasretken,
Adını koyamazsın işte
Bu adı konulmayan şey aşktır.
Sevgi,hoşlanmak bunlar farklı şeyler.
Bazen yanı başında bile en uzakta olur insan.
Bazen yanı başındadır ama çok uzaklardadır.
En üşüdüğun zamanlarda sımsıcak sarılmasını
En sıcakta da senin ruhunu serinletmesini.
İstersin işte
Aslında bir hayal,bir düş,
Ama onun bir sesi bile ,bir gülüşü bile,bir günaydını bile içini rahatlatıyor.
Ellerini tutmak istersin, gözlerine bakmak istersin,
Ona dokunduğunda sanki yeniden doğmuş gibi hissedersin,
İstersin işte,yani dokunamasanda,
Onu görmesen de senin kalbinin içindedir.
Seninle bir olmuştur,bir bütün oluştur.
Bu sevmek değildir,
Herşeyi sevebilirsin dünyada,
Ama aşk senin elinde değildir.
İstesende gidemezsin,
İşte aşk budur.
Sen adını koyamadığım,
Sen benim en nadide aşkımsın....
16.08.2025
Ferhangi siir
Kayıt Tarihi : 18.8.2025 15:38:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Özlem
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!