Aşk Şiiri - Nihat Malkoç

Yaşamayan bilmez, sormayın nedir
Çalıyı meyveli dal edendir aşk!
Kıymeti bilinmez bir hazinedir
Baldıran zehrini bal edendir aşk!

Ölçüye, tartıya gelmeyendir o!
Kötülük de nedir, bilmeyendir o!
Her zaman toplayan, bölmeyendir o!
Saten kumaşını al edendir aşk!

Hasta yüreklere ilaç gibidir
Hayat iksiridir, sevgi küpüdür
Gönüle açılan sırlı kapıdır
Gül için bülbülü lâl edendir aşk!

Gönül ülkesinde odur iktidar
Kimisine geniş, kimisine dar
Kıymeti mahfuzdur ölüme kadar
Sultanı tahtından hal' edendir aşk!

Sabır çeşmesidir, vuslat ırmağı
O ki yakın eyler cümle ırağı
Huzurun son demi, ömrün durağı
Uzaktan uzağa el edendir aşk!

Ferhat'a dağları deldirendir o!
Abus yüzlüleri güldürendir o!
Sevda kapısını çaldırandır o!
Âşığı çıldırtan, del' edendir aşk!

Belki de hiç yoktur, kadim rüyadır
Gözlerin ferine değen boyadır
Hakikatten daha gerçek hülyadır
Gözden akan yaşı sel edendir aşk!

Canın tene sığmaz aşka düşende
Yürekler tutuşur közü eşende
Kabına sığmazsın gönül köşende
Sözü bağlamaya tel edendir aşk!

Bir hüma kuşudur göklerde uçan
Sevda çiçeğidir gönülde açan
Bin yıl beklemeye razıdır bu can
Ân'ı intizardan yıl edendir aşk!

Çölün ortasında vaha misali
Almadan vermektir, seha misali
En zor zamanlarda dua misali
Gönül mezrasını il edendir aşk!

Olmazı oldurur ruh âleminde
Şaire ilhamdır düş kaleminde
Derin bir yaradır can eleminde
Ferhat'a dağları yol edendir aşk!

Gönül tezgâhında dokunandır o!
Hayat kitabında okunandır o!
Bazen pek mızmızdır, yakınandır o!
Yüreği hicrandan çöl edendir aşk!

İki kişilik bir oyun gibidir
Bazen keçi bazen koyun gibidir
Gönül azığıdır, tayın gibidir
Koca servetleri pul edendir aşk!

Gönül dağlarında duman dumandır
Dibi görülmeyen derin ummandır
Bugündür, yarındır, evvel zamandır
Atlas kumaşları çul edendir aşk!

Gönül sadağında paslanan oktur
Farkında olmayan, tatmayan çoktur
Aşk yoksa yürekte muhabbet yoktur
Âşıkı maşuka kul edendir aşk!

Karanlık geceyi gündüz eder o!
Çetin yokuşları dümdüz eder o!
Ne ben ne sen kalır, tek biz eder o!
Kanlı dikenleri gül edendir aşk!

Gönül bir han değil, bir dergâhtır o!
Aşk yürekte kordur, derin âhtır o!
Ne fildir ne piyon, bil ki şahtır o!
Dostları düşmana zül edendir aşk!

Bütün yollar ondan geçer, bilesin
Çağırır çağırmaz koşup gelesin
Gönül beşiğinde sarsın, belesin
Kerem'i yandırıp kül edendir aşk!