Pençelendim zincirlendim ama kalbim boşlukta
Savaştım ama asla neden diye sormadım
Sevdim ama ben senin büyüne kapıldım
Kimsenin reddedemeyeceği bir aşk yarattım
Sana kimse neden kaçıp gittiğini sormadı mı?
Sen her zaman kaçan taraf olmayı seçtin.
Beni bir yalanı yaşatmak zorunda bırakıyorsun
Sen utanmadan kaçış yolu arıyorsun
Beni uçsuz bir uçuruma atıp kaçıyorsun
Arkana bile bakmadan gidiyorsun
Oysaki arkanda ben varım, görmüyorsun
Yanına bir yıkım güllesi gibi geldim
Aşka hiç bir zaman bu kadar sert vurmamıştım
Tek isteğim senin duvarlarını yıkmaktı
Senin ise tek yaptığın beni yıkmak oldu
Başardın beni sen yıktın, paramparça ettin
Parçalarımı birleştirebilir misin bilmiyorum.
Seni gökyüzünün en yükseklerine çıkardım
Ama sen şimdi aşağı inmiyorsun
Seni kalbimin en ücra köşelerine yerleştirdim
Yüzsüzsün oradan bile çıkmak istemiyorsun
Sen daima sevilmek ama sevmek istemiyorsun
Tüm duygular yavaşça değişti
Sen aşk yüzünden yanıyorsun
Ve benim yanmamı da istiyorsun
Biz şimdi yerdeki külleriz
Ben gittim sen öldün...
Ben öldüm sen ise enkazsın...
Büşra Demir 2
Kayıt Tarihi : 12.4.2023 12:44:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!