Aşk Şiiri - Emre Soydan

Işıkları söndürdüm o gece
Karanlıkta parlayan bı şey arıyordum
O ki defterlerde tek hece
Karalayip karalayip siliyordum
Biliyordum gözlerimin dolduğunu
Ağlamaya ramak kaldı
Amma ve lakin sevgili
Ne gözlerim göz
Ne gözyaşım gözyaşı
Biseyler oluversen de gelsen
Kuş olsan yakalarım
Zehir olsan dakika düşünmem
Soğuk olsan ayazda
Ben üşümem
Alev olsan tutarım
Işık olsan karanlıktan korkarım
Yaşamak tatlıdır bilirim ama
Ölüm olsan yaşamaktan sıkılırım
Sen beni fazla bilmezsin
Ben seni sevgimce tanırım
Karanlıklar söyleyin o burda mı
Görmesin beni vallahi utanırım
Ben o yokken seviyorum
Dokunmadan
Hissetmeden
Koklamadan
Hiç sıkılmadan
Sarılmadan
Öpmeden
İncitmeden
Duyuyorsa incinmesin
Ben onu onsuz da seviyorum