Aşk Şiiri - Arif Taner

Bir gün gelir çok seversin birini ve adına Aşk dersin,
Aşkı bulduğunu sanır ya insan, gözün kör olur kulakların sağır,
Ona ait olumsuz hiçbir şey düşünmezsin söz söyletmezsin kimselere,
Kulaklarını tıkarsın her söylenene, canını verirsin ya onun için,
Hep onunla olmak istersin ya,
Aşkım dersin ya en derinlerden,
Göremediğin anlar olur içinden bir şeyler kopar bazen,
Telefona sarılırsın sesini bir duysam bana yeter, acaba şimdi ne yapıyor, benim gibi oda düşünüyormu dersin,

Sevdanın adıdır Aşk,
Ve Aşk hep iki kişiliktir.
Hatıralarında anılarında baktığın herşeyde o vardır,
Beklentiler ve gelecekle ilgili hayaller kurar insan,
Ve birgün insan yalnız kalır.
Gün gelir tanıyamamışım dersin, kalbin yaralıdır, Artık inanmıyorum Aşka dersin,
Ve inanmıyorum dediğin Aşkın peşinde koşarsın,
Kalbine söz geçiremez kabullenmez insan gerçekleri.
Nasılda aldandım tanıyamamışım diye hayıflanırsın.
Ve gün gelir bir başkası girer hayatına ve unutturur tüm acı geçmişini.
İnanmadığın Aşk yine çalar kapını,
Bilemezsinki nedir senin için hayırlısı,
Hayat böyle işte,
Sen kaçarsın Aşk kovalar,
İnanmadığın Aşk birgün yine kapını çalar ve sen gelenede gidenede şükredersin,
Neyin hayırlı olduğunu hiçbir zaman bilemezki insan.
Öyleyse ey Aşk yolcusu sen her zaman hayırlısı de, şükret her haline,
Aşkı kalbine koyanda Allah,
Kaderini yazanda Allah.
Kimsenin kimseden farkı yokki Hakkın yolunda, Helalini bulduysan eğer, o eşi gönderenin, sana verenin,
Aşkı kalbine koyanın hatrına Allah için sev ve sabret.