Aşk Şiiri - Rıza Somuncu

Tatlı tatlı esen hafif bir meltem,
Yapraklar dallarında, yemyeşil
fısıldaşıyorlar, okuyorlar dualarını, huşu içinde..

güneş gökyüzünde asılı gülümsüyor
sevimli bir dost
uzatsam elini sıkacağım sanki..

tam önümüzde şırıl şırıl akan, usul bir dere
bilmiyoruz ki bura nere!
sesi kulağımızda içli bir melodi
aklımız başımızda değil
dünya da umurumuzda değil!

bütün bunlar bir yana
eğilmişim kulağına:
"sen varsın ya yanımda
daha içten daha sıcak daha melodik ne olabilir senden başka "

diyorum sana..

işte dostlar böyle
sanki bir tabloymuşta biz de içine girmişiz!
dünya dönmekteymiş de, biz torpilliymişiz

dünya demişken dönmek demişken
hareket demişken bereket demişken

acaba diyorum bizim meltem olsaydı bir poyraz fırtına
katsaydı önüne çıkanı karmaşasına.

dostumuz güneş çekiliverseydi, ne dostu, ne eli,
soluk ışığı var sadece, yok sıcağı, silueti.

bizim usul dere oluverseydi koca bir sel,
sadece sesi bile akıllara bedel.

e şimdi sormazmıyım ben?
o da rüzgar bu da rüzgar, biri meltem biri poyraz
e, o da su bu da su, biri usul dere biri azgın sel
o da güneş bu da güneş, biri açık biri bulutlu..

lakin, biri güldürür bizi,biri ise öldürür de
aşk dediğimiz hep yaşamaya, varolmaya.
sen deriz ben deriz, gözlere bakar severiz de
varlığın kölesiyiz naparsın,
yaşam usta bu, gaddarların gaddarı,
çıkamazsın sözünden dışarı,
koşmuş bilcümleyi yollarına da
kendisinedir tüm mana
hep öldürmüş sağlar kala kala da
tutmuş aşk ile gönlümüzü ala.