Gerçekten duydum bu sefer zaviye sesini, hissediyorum gayrı kötü akıbetlerini ve görebiliyorum acizliğini.
Yanıyorum çaresizliğin içinde; bir el uzatıyorsun bana, kurtulayım diye.
Biliyorum, biliyorum sende habail-üş şeytansın ama kanıyorum sana. Alıp götürüyorsun beni ve artık arşa yükselmiyor sevgim. Yabanilerse çoktan öldüler.
Senin acın var bende aşk; sendeyse mutluluk var değil mi? Sevdiğin insan sana bakmıyor ama umutların yaşatıyor seni, öyle değil mi?
Peki sen düşündün mü aşk; düşündün mü benim yaşadığımı? İltica ederim sana, iltica ederim arşa yükselen aşkımıza ve dua ederim yanımda olduğuna.
Cebeci İstasyonunda bir akşam üstü
İncecikten bir yağmur yağıyordu yollara
Yeni baştan yaşıyorduk kaderimizi
Sıcak bir kara sevda
Yüreğimizin başında bağdaş kurup oturmuştu;
Acımsı, buruk.
Devamını Oku
İncecikten bir yağmur yağıyordu yollara
Yeni baştan yaşıyorduk kaderimizi
Sıcak bir kara sevda
Yüreğimizin başında bağdaş kurup oturmuştu;
Acımsı, buruk.




Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta