Aşk Şiiri - Kadir Ünlü

Kırda el ele koşmak değil
Öpüşmek asla değil
Kan dolu ateşli dudaklarla
Kavuşmak da değil
Toprakla su gibi
Her gece aynı
Sıcak yorganın altında
Aşk !
Aşk;
Beraber omuzlanmış
Ömür çilesiyle, bükülmüş beller
Buruşmuş ellerle
Birlikte ağartılmışsa saçlar
Çalmadığında kapıyı evlatlar
Teklerken yorgun yürekler
Çekilirken can bedenden
Yürürken toprağa
Gül kokulu tenler
Verilirken son nefesler
Kenetli ellerlere teslim etmektir
Aşk !
Yorgun bedenleri
Ve emanet canları sahibine
El ele, göz göze