Aşk Şiiri - Alpaslan Karaduman

Bir kuy mevzusudur Yusuf'tan mürekkep..
Birkaç damla su Fuzuli'den..
Kasideler, menkıbeler dizdiren dil-i derunlara..
Muharrirlerin ağlayan kalemlerinden
dökülen yaşların dem vurmasıdır
köhne meyhanelerinde dersaadetin...
'Zaman' olur kimi temalarda;
kimisinde gülşende gizli bir gonca...
Bir nazarına canlar verilir,
canlar alınır memnu nazarlarına.

Züleyha'nın gülüşüyse dilencinin isteği,
ol gönül kan revandır
kirpiklerden süzülen bir bakışla...
Öyle bir bakış ki,
Can dursa ne ki yerinde;
Cana can veren canan olmadıkça.

Adem'in Havva'sında...
İbrahim'in İsmail'inde,
Züleyha'nın Yusuf'unda
ve nihayet Yusuf'un Züleyha'sında
Yerde ve gökte yaratılmışların özünde
evrenin kuruluş felsefesinde
filozofların başını döndüren her zerrenin dönüşünde..
atomun her katresinde olan teslimiyyette
aşk var...

Aşk; bir mektuba Yusuf diye başlamaktır.
Yusuf diye devam ettirmek,
Yusuf diye bitirmek
Yusuf diye bitmektir.
Aşk yok olmaktır…
....