Aşk Şiiri - Mustafa Sevimli

cürümlerin en büyüğü kalemle gelendir bazen
aldırmazsın, alıp koynunda saklarsın yine de sen
neden diye sormazsın, çünkü benden gelmiştir gelen

dağarcığımdaki kelimeler senden gelir hece hece
onulmaz dertlere gebedir sensiz her gece
sol yanımda nice mezar kazılır sinsice
tarih düşülmemiş acılar olur bana bilmece

ellerin, ellerini arıyor ellerim, nerde ellerin
yaktın kavurdun beni, kül olsam yine de beklerim
yolların yıl olsa da yıllarıma yıllar eklerim
umutsuzluğu vurdum taşa, acıyı kattım aşıma
bağrım delik deşik olur, kesilir bileklerim

canımı bir nisan yağmurunda serdim asfaltlara
adını bilmediğim sevgili talip oldu acılara
bu şehir yüreğini açtı en mahrem sancılara

darmadağın vakitleri mesken tuttu her bir zerrem
oturmuş ciğerime, gırtlağıma dayanmış sanki bir verem
solgun açmasın güller yeter ki, ben canımı verem
takatsiz kalsam da kapanmasın hiçbir zaman yarem

etim tırnağımdan ayrılır, ayrılırsam senden
yazık olur gözlerime, çevrilirse senden
yorgunluk biter yanında, dargınlık gider benden
unutulmaz hatıralar var ki onların hepsi senden
bölük pörçük yanlarıma sevda ırmağı akar senden

cellâdım hayran kaldı gözlerini görünce gözlerimde
apansız çekti kılıcını, derman kalmadı dizlerimde
nasıl da kudurdu alçak, adını duyunca son sözlerimde

dara çekildi duygularım, muhatabı sensin diye
onurum kalktı şaha, bedenim olurken lime lime
suç sayıldı adını bile söylemek dilime
talan edildi coğrafyam yasak edildi her kelime

ey gözlerinden aşkın ışıkları süzülen yar
yoğurduğun duyguları ellerinle al bedenime sar
yangınlar içreyim, gelmez mi üzerime lapa lapa kar
unutulmaz günlerden geçtik, nice unutulmaz anlar var
bulanıklık berraklaşır, bizi bekler durgunluklar
cüzamlılarla beraber anılmaktır, seni yüreğe koymak
aydınlıklara veda etmektir, ışığa gözlerinde doymak
nedametsiz yaşamaktır, aklı fikri seninle yormak

duygularımın şiirini ayaklarına sermedim henüz ben
ortalık malı sevgileri hiç sunmadı sana bu ten
susuzluğumu en kurak yanlarında giderdim her dem
tadına doyulmazsın yine de, ne kadar acı versen de sen

ey bakışlarınla hayatımı alabora eden sevgili
yetmez mi süründüğüm, gelmez mi gayrı gül kokun
yağmur beklediğim bulutlar saldı üzerime şimşeğini
ufuksuz bir hayatın kolları sardı şimdi beni
beklemek zindanım oldu, oldum beklemenin esiri

can çeker, gönül çeker, duygular olur daha beter
ayıkmam bir türlü, gün be gün aklım başımdan gider
nara yakılır bedenim, can cananda kaybolur gider

dumansız bir ateş olur yakışların
oduna ne gerek var, köz etti bakışların
sağır olur dereler, su olur akışların
resim çizmesin bulutlar, yeter senin nakışların

ey seni ararken aklımı kaybettiğim dost
yokuşları nasıl da tırmandım, doruklarda sen varsın diye
yemin etti kollarım, sensizliği sarmayacak bir daha
uzakları yakın eyledim, sesin yankılanınca içimde
bağrımı yaktım narına, narın ilaç oldu yarama

cilalanmış sözlerle çıkar sensizlik karşıma
arkadan vurur hain, geçemez bir türlü karşıma
namerde mesken olmaz yüreğim, aldırmaz bir karışına

dolgun bir yürek taşıdın hep gözlerinde
olumsuzluklar güle dönüştü sabırlı ellerinde
sabahın aydınlığına gebedir her kara gece
tufanlar kasırgaya boğuldu, meltem gibi nefesinde

ey sokaklarında divane gibi gezdiğim şehrin gülü
yarım kaldı adımlarım, yolların sonsuz oldu
yolun bittiği yerde çıkıverdi karşıma izlerin
uyanıkken gördüğüm düşler uçtu, erince ellerim sana
billur ırmaklara daldım, derinlerden inci çıkardım
cebine sığmayan bir sevdaydı, taşıdığın omuzlarında
adandı her bir zerrem, gül bitiren yollarında
naçar kaldım yıllar yılı, ellerim kaldı koynumda

demirleri eriten hasretine mihmandar oldu yüreğim
olur olmaz hayallerinle boğuşur oldu düşlerim
sonu olmayan karanlıklara uzandı yollarım
tuzaklara aldırmadı, bastı geçti ayaklarım

ey bakışlarında cenneti gördüğüm reyhan gözlüm
yüreğinle konuşursun, diline gelmez senin sözlerin
yetim bırakılmışlığın hüznü yansır, gözlerine yüreğinden
umut şebnemleri damlar gözlerinden, çileyle yoğrulmuş
bileylenmiş düşlerle doğarsın her sabah yeniden hayata

cayar mı hiç yüreğim senden, velev ki sonu ölüm ola
artık çıktı ok yaydan, bu aşk verir mi hiç mola
nasıl çevrilir bu göz senden, düşünmez hiç sonu n’ola

dudaklarından çıkan her kelime yüreğimi eritir
ok gibi saplanır bakışların, gözlerin aşkı yetirir
sarmaş dolaş olur ruhlar, ellerim gözlerini yitirir
tarifsiz hazlara kapılan bedenim, beni sende bitirir

ey gecenin karanlığında saçlarımda şavkıyan dolunayım
yalnızlığım oldun, üzerime gelen kalabalıklara inat
yağmalanmış gönlümün gülü oldun, gülüverdi coğrafyam
uzun gecelerin eşiğinde beklediğim senin ayak seslerindi
bozguna uğradı ruhum, gündüzlerim dönüştü geceye

coşkun bir ırmağa dönüşürüm, güzel yüzünü görünce
arsızlaşır birden hislerim, sensizlik bedenimi sarınca
n’olur kaçırma gözlerini, gözlerimi gözlerinde görünce

depreşen duygularım sana sarılmak ister doyasıya
oracıkta, hep yanında olsam, canım çıkasıya
sönmesin ateşim, köz etse de yakışların ölesiye
tenha bir çölde bulsam seni, susuz kalasıya

ey şiirini kalemsiz yüreğime yazan sevgili
yarım bıraktığım düşleri sensin tamamlayan düşlerimde
yarınlardan vazgeçtim ben, çünkü sen varsın bugünümde
uykuları sürgün ettim yollarına, yollar kendinden geçti
başaksız biten fidanları biçtim serdim ayaklarına
canım sevgilim derim, yine de doymam sana
anılara yaslanırım, anılar olur bana yara
nihayetsiz bir sevdadır, yüreğimle sunduğum sana

demir parmaklıkların adı anılmaz hasretinin yanında
ormanlar nefessiz kalır ciğerlerini soluduğumda
sabahın serinliği takatsiz kalır yürek yangınlarında
tamamlanmaz bir cümleyim ben, sözlerini sakladığında

ey benim dermansız derdim, yitik sevdam
yine Yakup oldu gözlerim, hasretine çöller dayanmaz
yusuf oldum, dolunay oldu bana gözlerin
unutulmuş mahkûma döndüm, öpülesi yüreğinde
belirsizlikler lapa lapa kar oldu, yağdı toprağıma

cezalar bana ödül olur, kokun sinse üzerine
aydınlığa kapanır gözlerim, gece düşünce gözlerine
nergisler dikene dönüşür, el değmez gizlerine

dolunayla bayram eden gecenin yüreğindeyim
oyalamaz beni yıldızlar, çünkü her dem seninleyim
saatler ölümü gösterse ne gam, canımla ellerindeyim
tutulmaz tutkulara bağlı gün görmemiş acılardayım

ey koklamaya doyamadığım buram kokulu yar
yine feryatlara mesken oldu garip gönlüm
yollarına dizdiğim kelimeler haykırır mı beni sana
uykular haram oldu, gözlerimde resmin var çünkü
bir tanem, canım sevgilim, ey mahrem yanım

ceyhan’ın izleri silinmez bir türlü gözlerimden
aheste aheste akan sen miydin hislerimden
nehirler coşar mı acaba, uyanır mı bir gün düşlerinden

dağları bürüyen çam kokuları mest oldu kokuna
ovalar kapandı ayaklarına, bulutlar yaktı kına
sarı mağara siyah açtı güllerini, mesken oldu acına
tomurcuğa durdu tohum, yıldızlar kondu saçına

etimi kerpetenle çeker gibi çıkar yüreğimden kelimeler
yok olur benliğim, eritirim kendimi sende ben
yağmur yüklü bulut gibiyim, seni taşırım her daim
usul usul giderim, yeter ki incinme sen
bırakmam seni, gözlerine bakmasın hiçbir göz

cisimsiz dertler yeşertir sana tutkun yanlarım
ağrıyan yanlarıma acılarımı düğüm düğüm bağlarım
nasır bağlar yüreğim, kaybederim gözlerimi, ellerimle ağlarım

duvarlara bakmaktan yoruldum, gözlerini getir gözlerime
oyuklarla doldu yüreğim, sözlerin karışsın sözlerime
satırlara eğildi boynum, ayrılık gelince üzerime
tarifsiz düştü aklım, yüreğimi açtım pazarıma

ey kırılan yanlarımı narına yaktığım sevgili
yağı bitmiş kandile döndüm, kavruldum çöl gibi
yabancı yağmurlara küsüm, yağmurlar kesmez beni
uçurumlardan geçti yüreğim, kaybetmedim gözlerini
bağrım paramparça oldu, lekelemedim yine de ismini

canımı parçalara ayırdım, eyledim yoluna kurban
ah etmedim hiçbir zaman, ateşlerde yandım her an
nasıl bırakırım seni, sensin bana tek yaran

doruklarına tutkun duygularım var sana özel
odalarında kaybolup gitmek ne de güzel
sarmaşık gibi sardın beni, kurudum, oldum gazel
turuncuya boyandı ufuklarım, gerçeklerim oldum masal

ekmeğime katık oldu acılar, seni bastım yarama
yarınlar kalkar ayağa, beni yollarda arama
yorgun düşlerde kayboldum, n’olur benden ırama
uygunsuz düşer kelimeler, çırılçıplak mısralarıma
bağrımda saplı bir hançersin, maya sensin ağrıma

cümbüşlere büründü, geldi girdi ruhuma arsızlık
arsızlıktan geçtim ama boğar oldu beni yarsızlık
nilüfer bitiren bahçem döndü bataklığa, boy attı sazlık

dallarım kuruya yazdı, sarardı döküldü yapraklarım
omuzlarım bitkin kaldı, iki yana fersiz düştü kollarım
savurdum hayalleri göğe, geriye bu mısralar kaldı
telli turnam cansız düştü, viran oldu yollarım

el değmemiş acılarım var ki, senden haber bekler
yıllar var ki, barındığım yalnızlık acılarıma acı ekler
yolların mahrem yerinde yürüdüm çünkü ben hep
uzaklar koymadı bana hiç, yakınlar deldi geçti içimi
biçimsiz yaşadım hayatı, biçimsizdi taşıdığım sevda

camları kırıldı aynaların, kırık çağların yolcusu oldum
adalarım dalgalara tutuldu, göçtü kıyılarım, boğuldum
nazlı ceylanlar terk etti beni, yalnızlıklara koyuldum

duvarsız bir ev gibi çırılçıplak kaldım ortalıkta
ortalık malı oldu duygularım, döküldü ruhum meydanlara
sustu güneş, sağır oldu kandil, kalakaldım karanlıkta
tıkırtılar bile terk etti kapımı, heykelleştim ıssızlıkta

elbet batacak güneş bir gün, ben doğacağım gecene
yalın bir yürekle çıkacağım karşına, örtüsüz sözler edeceğim
yağmur olup yağacak bedenime, sağanak sağanak aşk
utanmayı utandıracağız, şaha kalkınca mahrem duygularımız
birleşecek ruhlarımız, sessizce gözlerimizle sevişeceğiz

cübbemi çıkardım ve savurdum rüzgârları katına
asillere binmek yakışır mı hiç soysuzların atına
nice ballar çıkar karşıma, yine de doymam acının tadına

damarlarımı kalbine bağlasam, yine de uslanmaz yüreğim
ozanlar deli olur, sazları her dem sevdayı vurur
susarken konuşurum ben asıl, nefes almaz ciğerim
tırnaklarımla kazırım aşkı, kalleşliği gözlerimle döverim

ellerim kaybedecek gözlerini, gözlerin değince ellerime
yazdığım her kelime aşk olur dokunur yüreğine
yazamadıklarım kor bir ateş olur, oturur yüreğime
urgan olur mısralar, düğüm düğüm dolanır boynuma
ben razıyım her şeye, yeter ki sar bu şiiri koynuna

23.07.2008