Aşk Şiiri - Burak Soygür

Çekip gittiğin de ıssız sokağımdan hayallerim sırılsıklam oldu.
Her hayalim iki kişilikti sana da yer vardı işte hayallerimde.
Aramızdaki aşka dair hisler kelimelerde kalmıştı artık.
Senin yerini doldurmaya çalıştım devam eden senelerde.
Bir su gibi akıp gidiyordu ömrüm.
Sensiz yaşamak istemiyordum o yılları.
Bir an önce gelmeni bekliyordu gözlerim.
Bu bekleyiş sürüp giderken bense her işimi iki kişilik yapıyordum artık.
Sen yanımdaymışçasına her şeyden iki tane.
Kendimi kandırdığımın farkındaydım ama bu bile mutlu ediyordu beni.
Mesela dün iki kişilik bilet almıştım sinemaya.
Biliyor musun film çok güzeldi.
Yanımdaki boş koltuğu seni hayal ederek dolduruyordum.
Ve biliyor musun sende film kadar güzeldin yanımda.
Hasretinle yanıp tutuşurken ben bu yalan sevdada.
Filmin sonunu bekliyorduk hayat denen sinemada.
Önceden izlediğimiz filmler hep mutlu sonla bitiyordu.
Mutlu sonu beklerken ihaneti gördün ekranda.
Sinemadan çıktıktan sonra artık sen yoktun yanımda.
Biten filmle beraber sende bitmiştin gözümde.
Kaybolduğunu düşünüp aramaya başladım seni ilerleyen günlerde.
Belki günlerce beklemiştim beni bıraktığın yerde.
Aylar sonra anladım ki dönmeyecektin bir daha.
Senden arda kalanları yakmaya karar verdim.
Seni tekrar kaybetmenin verdiği acıyı inan anlatamazdım sana.
Hayallerimdeki sende yok olup gitmiştin ellerimden.
Geri dönmeni istiyordum yalvarıyordum Allah'a.
O günden sonra yemin ettim sevmemeye bir daha.
İki kişilik hayallerimi de tuzla buz etmiştin ama.
Çokta önemli değil inan kalbime açtığın o derin yara.
Dün gece karakola almışlar beni.
Sarhoş kafayla sokaklarda adını sayıklıyor muşum meğer.
Ağzıma bile sürmem desem de inandıramadım sonra.
Ayık kafayı bulamıyorum inan kaybolduğundan beri.
Ertesi gün birden evimde buldum kendimi.
Ani bir fırlamayla uyanmıştım derin uykumdan.
Senide gördüğüm mutlu rüyamı hemen bir kağıda not aldım.
Emin ol unutabilseydim o kağıdı da yakardım.
Ben ne kadar unutmak istesem sen engel oluyordun bana.
Rüyanda ne gördün diye soracak olursan.
Dizime yatıyorken masal anlatıyordum sana.
Masalda da iki aşık vardı tıpkı senle ben gibi.
Çok uzaklaşsalar da birbirlerinden asla ama asla ayrılamıyorlardı.
En son buluştuğumuzda aylardan Aralıktı.
Dışarı bakardık pencereden lapa lapa kar yağardı.
Senin kocaman sevgin benim küçücük kalbime sığardı.
Havanın çok soğuk olmasına hiç aldırış etmezdim inan.
Yüreğimi yakıp kavuran ateşin varken.