Elle tutulmaz
Gözle görülmez hayâl gibisin
Sesi duyulmaz
Seslensem işitmez meçhul gibisin
Yağmur sonrası gökkuşağı çıkınca
Ayrılıkların alevi sönüp
Kimsesizler sevgiliye erişince
Açacaksın melek kanatlarını
Toprağın koyu kahverengiliğinde
Işığın parlayan
Gözleri alan aksinde
Gecenin simsiyah örtüsü yırtılıp
Şafağı doğurunca güneş
Haykıracaksın
Çağıracaksın
Sesleneceksin sen de
Bütün insanlara
Sevdalara...
Bütün kayan yıldızlarda tutulan dileklerde
Her başlangıç ilk heyecanı doğurunca
Sen hep gizli kalmazsın ya
Çıkacaksın elbet ortaya...
01 / 05 / 1997 19:17
Özgür KöktürkKayıt Tarihi : 2.3.2005 16:11:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Özgür Köktürk](https://www.antoloji.com/i/siir/2005/03/02/ask-341.jpg)
TÜM YORUMLAR (1)