Aşk Şiiri - Kemal Budak

Bir yudum içmeyegör, eder körkütük sarhoş
Her meyden güçlü tesir vardır aşk şarabında
Taşırır yüreğini ellerin kalınca boş
Sevmeye mahkum eder maşukun gıyabında

Leyla’dan gayrisine hem körsündür hem sağır,
Hep onun hayalidir kızgın çöl serabında
Kimi zaman Allah’dan bile fazla anılır
Belki en büyük vebal, ahiret hesabında...

Yutkunursun acını ismi geçip de üzse,
Duymazdan da gelirsin belki de icabında
Kızılcık şerbeti der, susarsın biri sezse
Kan kusmanı anlamaz, dostun da, ahbabın da

Aklımdan çıkar diye yalvarsan da beyhude
Günlerce el açıp bir caminin mihrabında
Aklın çıkar o çıkmaz, odur en büyük ukde
Bir yangın ki emsali, cehennem azabında

Gün gelip de rastlarsın, kelama hacet kalmaz
Söz, zamir aciz kalır maşuka hitabında
Sükut çok şey anlatır, bunu hafsala almaz
Tanımı yok büyüler, sihirler kitabında

Ne pazarda satılır, ne de baştan atılır
Aşk en garip bilmece, bin soru cevabında
Ne sözle anlatılır, ne de söz anlatılır
Çaresi yok ne ilim, ne irfan erbabında

Bir gün hak vaki olsa, toprak olsa cesedi
Arama teselliyi, kabrinin türabında
Maşuk ölür velakin aşkı kalır ebedi
Yazdığın şiirinde, çaldığın rübabında.