Aşk Şiiri - Gül Yetimi

Ya Ben, Aş(ı)k Olmalıyım..Ya Aşk, Ben…

Hakikâti bulmanin yolu olmali ask
Teslim olmali HzIbrahim gibi, atese atilacagini bile bile

Ya ben, âs(ı)k olmaliyim
Ya ask, ben olmali
AskÂb-i Hayat Suyu Olmali Tek Hecede

Sana sikintilarin ardindan gül bahçesi gelecek demistim
Iste gerçek olan bu güzelligine meftun oldugumuz dünya dikenlerle dolu

Binlerce cümle var usumda yazilmayi bekleyen
Bir seyleri özlüyorum, adi küllenmis asklarda gizli
Duygularim eski bir liman misali saklaniyorlar yüregimde

Gözlerim ates topu sankiyanaklarim solgundudaklarim kupkuru
Gönlüm dert yumaginin verdigi hüzünle dolu
Ah!su gecelertüm maskeleri indiriyor birer birer yüzlerimizden

Keske yagmur yagsa bu gece veya rüzgar esse delicesinden
Ugultusunu duysam, kükrer gibi gürleyen gök gürültüsü
Içimde hiç bilinmedik kivilcimlari yaksa

Veya kar, tipi, boran olsakorksam ve sinsem yastigimin kenarinda
Bir dost sesi duysam basucumda ve saatlerce aglasam/k

Hayat sanki bir rüya,
Gerçeklikten de öte belki,
Dudaklarinin arasindan çikan iki hecedir hayat ölüm

GÜL YETİMİ