Aşk Şiiri - Fırat Öncü

Dağların ardından kar yağıyor
Yeşeren ağaçlar bir bir kuruyor
Yollar uzuyor,kıvrılıyor
Ne kadar engellesem,önüme beton duvarlar çeksem
Uzak diyarlara,meridyenlere yolumu çevirsem
Bu yürek her zaman seni seviyor

Nedir bu aşk mı?
Yoksa zemheri mi?
Nerden çıktı bu dert,nedir bu bela?
Aşk insanın canını bu kadar yakar mı?

Yüreğim kanıyor,
Ve bedenimi bir ısı kaplıyor
Seni gördüğüm zaman,
Yüreğimin içinde ateş yükseliyor
Ve ben bunu katıksız,iliklerime kadar hissediyorum

Sevmek güzel mi değil mi bilmem.
Bildiğim tek şey
Seni ne kadar unutmaya çalışsam,
Ve kendimi senden ayırmaya çalışsam,
O kadar yüreğime saplanıyorsun
Acı veriyor ancak sen yine ayıramıyorsun
Canın acıyor,boynunu yere eğiyorsun
Sonra dalıyorsun Karacadağ'a,Zozan'a
Bu tatlı acıya dayanıyorsun...

Onu düşünüyorsun ömür boyunca
Asırlar verilirse
Asırlar boyunca
Hep onu düşünüyorsun...

Aşkın tarifini yap deseler
Ve aşk çıkarsız deseler
Aşkının gerçekliği kadar yalana batarlar
Aşk çıkarların en masumudur
Aşk çıkarlara dayalıdır
Fakat çıkarların en masumudur...

Sadece bir bakışta,bir gülüşte,bir anda
Ve ilk kez yüreğine düşen,
O duygu o saniye çıkarsızdır
Nerden geldiğini bilmediğin,
Yüreğinde ılık bir yel estiren o an çıkarsızdır
O ondan o saniyeden sonra,
Bütün aşkın çıkarlar üzerine olur.

Çünkü sen sevdiğin kızı her zaman düşünürsün
Onsuz yapamazsın,her zaman ona ihtiyacın vardır

O seni ne kadar kırsada,yalnız bıraksada
Senin gözünde o,
Bütün iyilikleri yüreğinde barındıran kızdır
Gülüşüne,
O yüreğine sapladığı tatlı acıya bile;
İhtiyacın vardır...

Ona o kadar ihtiyaç duyarsın ki,
Onsuz sigara dumanın içinde bir hiçsin
O oldu mu gülersin,o yoksa ağlarsın
Tıpkı bir çocuk,bir bebek gibi
Katıksız,sade,yalansız ve yalnız...

Aşk budur
Çıkarların en masumu
Dünya'da görebileceğin herşey çıkarlar üzerine dayalıdır
Bu çıkarların en masumu aşk ve sevgidir...

Ancak o an,o saniye dışında...