Zaman aşkta yok olurmuş..
Ya da de ki aşkın zamanı olmazmış..
Aşk kıskançlıktır..
Sus demektir bazen de
Başkası sesini duymasın derecesinde
Ne biçim bir şeyse bu aşk..
Sevdiğini yere göğe sığdıramazsın
Ama minicik kalbinin içinde taşırsın ya hani...
Ama bir o kadar da sızlatır kalbini
Aklına her geldikçe…
Çünkü kalp kıskanır akıldan bile..
Akla sorsan anlamaz
“Yaşa gitsin” der
Oysa kalp sana sormaz
Seni mecbur eder.
Geri dönmez huyundan
Kalbini söksen, belki elinde erir…
Ah bir söksem…
Ve sıksam…
Ve fırlatsam…
Ve sonra…
Öyle bir duygudur ki aşk dedikleri bu tekne
Denizi seyredersin…
Güzeldir…
Bu tekneyle kıyılar birbirine bağlanır
Duyguların bağlandığı misali
Kalp ile…
Bazen de su ters akar
Hep tek yönlü gitmek zorundadır bu tekne
Anlayacağın, aklın almayacağı...
Ve birden…
Haber gelir o yardan
Fakat
Kesilen damarda kan hiç durur mu?
Kelebek gibi kondurulan bir bûse…
Ya sonra?
Kalp çıkmıştır yerinden bu sese
#seniseviyorum#
İki kare; aramıza hiçbir şey girmesin diye…
Ve sonra…
Aklı kontrolüne alır bu aşk…
Sabır olmasa sonu olmayan…
Ama bilinmeyen bir sınırı olan sabır
Ve…
Yârin ağzından “Sabret” gelir akla
Akılda yer kaldığı oranda…
Budur işte ayakta tutacak olan aşığı
Ve…
Yine “Bir sus” derler…
Çok konuştuğun oranda
Ama sevgili, konuş susma der
Sevdiği oranda
Dedim ya “Sabır”
Ve burası…
Gecedir
Sabaha karşı olan bir gece
Güneş doğacak, umut var…
Ama bu bir ihtimal…
Güneşin batıdan doğduğu o an…
Doğudan batmaktadır
Güneşten gelen parıltıdan nasibini almak isteyen herkes
Hem doğuya hem batıya koşmaktadır
Ayda ki güzellik sadece güneşten değildir
Aynı zamanda…
Ay aşık olmasaydı güneşe
Kayıt Tarihi : 26.5.2017 02:03:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
