Ben gizli bir hazineydim, bilinmeyi sevdim’ kâinat projesini çizen Mevla; bilinmek istemesini,kendi yüzünü görmeyi dilemesi ile emsalsiz bir incelik ve hikmetle beliren tanımı olmayan kainatı saran aşk. Dikkat edilirse kainatta her yer aşk fışkırıyor.
Bir kelebek bile yeterli, bunu görmeye.
Varlığın hammaddesi, kaynağı, yaratılış sebebi ve dönüp geleceği son nokta yine aşk.
Aşk sadece bir noktaydı belki de, bu nokta açıldı, çoğaldı harfler, varlıklar, türlü şekillerle soyut ve somut bağlamı ile kâinat diye devasa bir kitap olarak önümüze yaprak yaprak açıldı.
Çiçekli badem ağaçlarını unut.
Değmez,
bu bahiste
geri gelmesi mümkün olmayan hatırlanmamalı.
Islak saclarını güneşte kurut:
olgun meyvelerin baygınlığıyla pırıldasın
Devamını Oku
Değmez,
bu bahiste
geri gelmesi mümkün olmayan hatırlanmamalı.
Islak saclarını güneşte kurut:
olgun meyvelerin baygınlığıyla pırıldasın
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta