Efkarım kendime güzel olan güzelliklere senin adına güzel desem heralde yeri olurdu.
Nede olsa adında güzel farkına varamadığım bir farklılığın anlamı içinde sanki yok oluyorum
Kaldı aklım ilk bakışının derinliğinde içime süzülen anlamlı,anlamsız korkudolu heyecanlı ümitsiz bir boşluğa düştü.
Belki öylesineydin belki binbir ümitleydin ama yinede o bakış içimi kaynatıyordu.Erken açan bir gül gibiydim senden sonra farkına varmışlığım açan gülümü dahada çabuk soldurdu.
Denize açılmış ucu bucağı gözükmeyen engin sulardayım sanki... Tek çarem ya batıp boğulmak yada iyice sarılmak HAYATA.....................
Dikilir durursun başımın ucunda bakışların üzerime kilitlenmiş haldesin
Bense elimle yaptığım işle meşgul olmaya çalışırken KALBİME de söz geçirmeye gözlerimin gözlerine temas etmemesi için kendimle savaşıyordum.
Seni neydi buraya getirip benide korkuya düşüren
Aklım sende kaldı geçiken AŞK
Elimde sigaram kulağıma çarpan AŞK şarkılarının nameleri seni bana daha çok götürüyordu.
Adına zehir bakışlım koydum
BENİ ZEHİRLEYEN BAKIŞLARIN ŞİFASI YİNE SEVGİLİYE bakan gözlerin olacaktı
........................Ama neden?
Taş duvarların arkasındasın ulaşamam sana cesaretim yüzüm yok çünkü,
Ama öfkeliyim zamana seni bana zamanında sunmamasına
Kader be zehir bakışlım Seni buraya ne getirdi bilmem ama beni götürdü bilmediğim kuytulara Boş ver SEN BENİ
Ne başkışların ne sözlerin belkide kendi
AŞIKLIĞIMDI bu...............
Kayıt Tarihi : 3.12.2004 19:52:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!