Aşk Şiiri - Nermin Seyratlı

Bir sevda çizdin yüreğime,
Acıyor yüreğim bu çizgilerle.
Kan damlıyor ellerime inceden ince
Sanki içimde, bütün hücrelerimde
Volkanlar patlıyor,
Yakıyor, yakıyor, yanıyorum…

Bir sevda çizdin yüreğime,
Öyle derin ki çizgiler
Deniz dibinde vurgun yemiş yürek,
Öyle çaresiz, havaya hasret.
Yakamozlar oynaşır gözbebeğimde,
Dipsiz uçurumlara sürüklenirken,
Dudaklarımda en güzel gülüşü
Yarım bırakmış felek…

Bir sevda çizdin yüreğime
Eller uzanmış sevgiliye,
Havaya asılmış tüm ümitler..
Yıldırımlar düşüyor aralıksız.
Binlerce kez ölüp diriliyoruz.
Yağmurlara karışıyor çığlığımız,
Aydınlık sabahlara bu çağrı,
Bir dua olmuş dilimde
Telli turnalarla gitmiş göklere
Bekliyoruz…

Bir sevda çizdin yüreğime…
Karanlığa inat, sensizliğe inat
Seni anlatıyor en güzeliyle,
Seni istiyor bu yürek…
Aşk bunun adı belli…
Denizin içinde su,
Damarda kan olmak bu,
Tenin içinde can,
Yürekte kor olmak
Aşk bu,
Aşk olmak,
Aşık olmak bu.

Nermin Seyratlı

-

Dostlardan Paylaşımlar;

Aşka şiir vaktidir
Tearuza geçmiş yürekler çarpışırken
Çekmiş süngüsünü ucunda beyaz bayrak
İki köşesine isim yazılı ortasında büyükce bir kalp
Beyaz güller kırmızıya boyanırken
Damla damla düşerken duygular
Toprak sulanır filizlenir kördüğüm aşk
geleceğe umut olur..
vakit aşka şiir vakti, ay geceye ışık olurken ….. Kafkasi

-

AŞKIN ALTINCI HALİ

Aşkın;
İ hali seni
E hali sana
De hali sende
Den hali senden
Yalın hali yalnızca sen
Aşkın altıncı halini
Bilmem ki nasıl tarif etsem?
En saf, en temiz ve içten hali
Tut (u) k (l) u (luk) sanki
Dostlar başına desem…

Naime ÖZEREN

-

Söz veriyor musun?
Aşk bu '

Yeşil Deniz İronisi2

-

İnsan yaşamı dersen, yanına hemen sevdayı koyacaksın.
Sevmek kutsal bir emir Yarap, aşkı kalbinde duyacaksın.

Talat Semiz

-
Kulağımda çınlayıp duran o sesin;
Bana bir kere 'aşk' dedi...
İnandırdı...
Ve...
Gitti...

Bir ömürdür düşünüp dururum;
Aşk neydi?
Nasıl bir şeydi?
Cevap verememenin ezikliğiyle,
Yine sustum önünde...

Aşkın gerçekte ne olduğunu bilen var mı dersin?
Ben ki; ne çok dinlemiştim aşkı senden...
Sonra,
Leyla konuştu...
Aslı konuştu...
Şirin konuştu benimle ama,
Bir tek Zühre'den duyduklarım yaktı canımı...

Ve o sesin hala kulaklarımda,
Yakamı bırakmıyor soruların...
Hadi anlat dedin yine...
''Sence aşk neydi?
O aşkın neresine koydun sen beni? ''

Diyemedim...
Aşk dedikleri şey,
Kulaktan kulağa,
Dilden dile sen diye düşmüş dillere diye...

Ne çok aşk hikayesi dinledim,
Meğer ben aşkı hiç bilmiyormuşum...
Bilmiyormuşum bir tanem!
Benden duymak istediklerin,
Kaç satır,
Kaç para eder acaba...

Sonra o efsane aşklar canlandı gözümde,
Neden o kadar acı çekmişlerdi?
O zamanlar aşk, şimdikinden daha mı zordu?
Bu yüzden mi efsane olmuştu aşkları?

Mecnun, deli divane olup
Çöllere düşecek kadar nasıl sevmişti Leyla'sını?
Ya Kerem; nasıl yanmış
Aşkları uğruna nasıl da yanarak ölmüşlerdi birlikte...
Ferhat'a dağları deldiren de,
Aşkın gücü ve Şirin'iydi eminim...

Neden bilmiyorum;
En çok Tahir ile Zühre etkiledi beni...
Belki de Zühre gibi ölemediğimden senden sonra...

Umarsızcasına...
Sana tutkuyla bağlanmak mıydı aşk?
Hani, tam sahip olduğuma inandığım anda,
Bu büyünün bozulacağının,
Fısıldandığı kabuslarımdan korkmam mıydı aşk?

Aramıza kaç dünya,
Kaç gökyüzü girerse girsin,
Tüm bunların yanına sensizliğimi de katıp dayanmak mıydı aşk?
Hangi uzaklarına katlanmaktı senin?
Hangi engelleri yok saya bilmekti senin için?
Hangi dokunuşlarından uzak kalabilme cesaretimdi aşk?

Ey kızıl yüreklim!
Bak bilmiyorum ben aşkı,
Bir tek sana ait olması gereken yerde,
Bir bilsen, ne çok acı,
Ne çok hüzün var şimdi...

Bak bana!
Zamanın giydirdiği kefenimin bile rengi yok çünkü...

İnan Sevgili...
Bir tek o beklediğim gün gelmek bilmedi...

Her acımı bir hasret,
Her hasretini binlerce hüsran kucakladı...

Ey yüreğimin nazlı sızısı...
Aşk dersin?
Özlemek derim!
Özledim derim!
Dinler misin beni?

Ah can tanem!
Nasıl da alıp götürdün beni,
Benden çok uzaklara...

Benim için aşk!
Yüreğimin her köşesinde seni hissetmek,
Sonsuz nefesler alabilmekti Seninle...
Bir de;
O kurban olduğum gözlerine baktığımda,
Yalnız kendimi bulma alışkanlığımdı...
Kağıt-kalem kullanmadan,
Yüreğimin en derin, en sol yanına yazmaktı seni...
Sensiz geçen her an isyan etmekti benim için aşk!

Seni sevmekti aşk!
Bu yürekten gittiğin gündü aşk!

Aramaktı kendimi,
Hiç olmadığım kadar ben olmaktı bende...
Hayalini çizip durmaktı her gün masmavi gökyüzüne...

Aşk neydi biliyor musun?
Bu yürekten gittiğin gündü... -25.09.2001 Gül Başpınar

----------------------------

Ey sevgili!
Gözbebeklerinde kendimi görmek isterdim bir sabah,
O sabah ilk merhabayla gülümsemek güneşin doğuşuna…

Ve o akşam güneş batarken,
Başım omzunda kapamak isterdim gözlerimi dünyaya!

Ay ışığı yansırken bakışlarından yüzüme,
Sabaha kadar yanında uyumak isterdim bir gece…

Öylesine deli bir sevda dolaşıyor ki içimde
Damarlarıma hayat veren kan gibisin!

Bir bilsen nasıl da,
Yüzüme esip duran, o haylaz ilkbahar yeli gibisin!

Öylesine içimdesin ki,
Daha nasıl anlatsam ki seni,
Bilemiyorum!

Al, yüreğine sar yüreğimi!
Al, seninim işte!

Bugün gidişinin günü olsa da,
Bak, işte tam şuramda!
Sıcacık içimdesin hala! -Gül BAŞPINAR 03.12.2007

--------------------------

Ne aşkın eski bende, ne sevdan daha yeni
Gündüzün hasretinden, gece kucaklar beni
Nasıl anlatsam bilmem, sana bendeki seni
Tuttun sürüklüyorsun, beni benden uzağa -İbrahim Kurt

----------------------------