Aşk Şiiri - Bayram Ali Yusufoğlu

Kuruyan toprağın yağmura hasreti,
Seven gönüllerin çilesidir aşk.
Sevdadan tükenen, kesilen sesi,
Bitmeyen gecelerin nöbetidir aşk.

Ne çıkar laleler, güller açmasa,
Yeşeren ümitlerin baharıdır aşk.
Ne çıkar bahtında vuslat olmasa,
Ölümsüz sevdaların mahyasıdır aşk.

İçinde kopan fırtınaları susturan,
Lâl olan dillerin haykırışıdır aşk.
Uçsuz bucaksız ummanlarda kaybolan,
Divane gönüllerin pusulasıdır aşk.

Ayrılık, hüzün, hasretle biten sonların,
Dillerden düşmeyen şarkısıdır aşk.
Uzayan, kıvrılan, bitmeyen yolların,
Saatleri yıla döndüren zamanıdır aşk.

Yuvasına varmak için çırpınan,
Göçmen kuşun kanadında dermandır aşk.
Mazide kalan anıları canlandıran,
Tarifsiz bir duygu, heyecandır aşk.

Son nefes verilmeden uğranan,
Issızlık ortasında duran handır aşk.
Karanlık geceleri aydınlatan,
Yıldızların düştüğü andır aşk.