aşk küresinde kavrulan gönül
ezel bahçesinde bekletme yari,
vuslatı arzula geç şu ben'den,
davanın menzili mübarek gönül.
Delilsiz gidilmez,aşkın yoluna
ayandır aşığın gönül gözüne
perdesiz vara gör aşkın iline
dağılır gam yükü divane gönül
haya dinlemez yırtılır perde
şu deli gönül düşünce derde
sedaya kulak ver git sende yare
gülşende gülün var ey deli gönül
Kayıt Tarihi : 12.3.2016 14:09:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Yüksel Öztürk](https://www.antoloji.com/i/siir/2016/03/12/ask-3076.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!