Aşk Şiiri - Kemal Yavuz

Bir denizdir dibi görünmeyen,
Atlarsın içine,
Buz gibi yapışır tenine soğuk,
Tüylerin diken diken,
Tepeden tırnağa ürpertir, titretir.
Bir daha duyarsın suyun soğukluğunu
Ve bir kere daha üşürsün her çırpınışta…

Sel tutmuş bir nehir gibi önüne geçemezsin,
Bakarsın uzaktan,
Uzak duracağını sanarak
Sakınarak, korkarak,
Seni de sarmalamasını bekliyorsun aslında,
Çaresizce, hiç umutlanmaksızın,
Heyecanın artarak.

Karanlıktan ibaret olanın bembeyazdır aslı
Albenisi kuvvetli
İnandırıcı
Doldurmuşsun gönlüne
Gönüllüsündür kurban olmaya
Sarılırsın sımsıkı,
Teslim olursun,
Çığ gibi akarak büyüyen bir felakete,
Kalırsın altında göz göre göre…

Yani gerçekler böylesine zorlu olsa da,
Toz pembe yalanlarla yaşatırsın onu…
O, anladığın gibi işte,
“Aşktır”