Aşkın kulunu,zâr’ı mecnun eyler.
Sıfatı hicabında, viraneler var.
Sensiz alem, bir hiçten ibaret.
Bir busene hasret divaneler var.
Dönülmez akşamın ufkundayız.Vakit çok geç;
Bu son fasıldır ey ömrüm nasıl geçersen geç!
Cihana bir daha gelmek hayal edilse bile,
Avunmak istemeyiz öyle bir teselliyle.
Geniş kanatları boşlukta simsiyah açılan
Ve arkasında güneş doğmayan büyük kapıdan
Devamını Oku
Bu son fasıldır ey ömrüm nasıl geçersen geç!
Cihana bir daha gelmek hayal edilse bile,
Avunmak istemeyiz öyle bir teselliyle.
Geniş kanatları boşlukta simsiyah açılan
Ve arkasında güneş doğmayan büyük kapıdan
Bazı aşklar vardır, vuslatta biter, söner, yok olur veya ölür. Ama mecnunun aşkı gibi vuslatta dahada ateşlenir, ona gem vurulmaz. Bulsada leylayı ten bulunmaz.Varlık ötesi olan yokluğu buldukça hiçliğin zevki ile zevkiyab olur. Eyvallah
Zâr-u mecnûn eyler, kul âskini
hasret'le vuslâtini virâne eder
Vâr-u kânun eyler, Hûda lâfzini
âsk'ile kendini kul divâne eder....
diye nazire yapmak istedim, umarim elime yüzüme bulastirmamisimdir, Ustad.. hos gorunuze siginiyorum..
Bu şiir ile ilgili 2 tane yorum bulunmakta