Aşk 3 Şiiri - Akif Tütüncü

Bizim aşklarımız yüksektir Dağlarımız gibi Sizin ovanızın yumuşaklığı yok dilimizde Gözlerimizin kartal bakışından korkma En güzel çiçekler Sert iklimlerde açar Yolcu gibi gittiğime bakma ölüme Ben sende durdum Anlamıyorum Neden Açtığım kitabın her sayfasında Sen Kabuğum Portakal kabuğu gibi renkli İçim Portakal gibi dilim dilim Aşk mı? Kalp mi? Bilmiyorum ülkem Birde bağımsızlık ilan etsem karanlıklardan Oysa O kadar çok yıldız var ki içimde Acısı başka aydınlık Mutluluğu başka Gözlerinden bir bakış yakalamak için Ellerimle kaç kafes ördüm bilmiyorum Oysa ben onları özgür severdim Bir an konmasıydı yüreğime tek istediğim Yüreğim kaplumbağa olsa da Bil ki seni yakalayacak Belki sen toprak Ben toprak olacağız Belki de Ayağına kapanan toz olacağım Yapışacağım ayakkabına Nereye gidersen Bende gideyim diye Ama kaybeden Ben olmayacağım Tozlar her zaman çamur olmaz Bazen çiçekte açar Avuçlarımı saklıyorum Çizgisi Çizginle birleşecek bir gün Ve yıllar sonra Bir yaprak düştü gözlerimden Konuştu Kuruyarak