Aşk Şiiri - Nihal Bıkım

Aşk sıcak bir eldir, kalbe dokunan.

Okşamaktır bulutların arasından,
Sıyrılarak yere doğru yol alan
Her bir kar tanesini.
Öpmek istemektir,
Dans ederek yeryüzüne inen
Yağmur damlasını.
Sarılmaktır güneşe,kavrulacağını bile bile...
Kanını akıtmaktır, tuttuğu dikenli tellere.

Dünyanın merkezinde üs olduğunu sanmaktır,
Uçurtma olup göklerde salınırken.

Tutsak olmaktır sevgilinin gözlerine,
Mezarını ferine yatırmışken.

Aşk, Anadolu'da Ferhat olup,
Dağı delmektir, ulaşmak için sevdiğine.
Mezopotamya'da Dewreş'tir,
İçer elinden, kanlı kahveyi Edule'nin

Dalga dalga ruha yayılan,
Sonunda tutsaklığı olan bir girdaptır,
Kapıldığında dibine çeken.

Siyahın gölgesinde beyazdır,
Tüm renkleri tekile çeviren.

Vuslata giden yoldur kimi zaman,
Adı olur bazen de hasretin.

Kalpte açan nergiz kokusudur
Çektiğinde soluğun tükenircesine,
Ruha dolan.

Simurg'tur aşk,
Her yeni aşkta yeniden doğulan.

Anlam yüklemektir, bir çift gülen göze,
Gözle buluşan söze.

Gökleri paylaşmaktır kuşlarla
Kanatlanıp uçarak yükseklere.

Oynaşmasıdır suların
Çatlayan toprakla.

Şiirdir, şairin kalemine dolanırken...

Güzeldir güzel olmasına da,
Sonunda uzanmak vardır buluta.
Nihal Bıkım