Âlâyiş-i dünyâdan el çekmege niyyet var
Yakında adem dirler bir şehre azîmet var
Uçdı bu fezâlardan mürg-ı dil-i nâlânım
Ârâm idemez oldum efkâr-ı seyâhat var
Devamını Oku
Yakında adem dirler bir şehre azîmet var
Uçdı bu fezâlardan mürg-ı dil-i nâlânım
Ârâm idemez oldum efkâr-ı seyâhat var
dediğin gibi aşk hep vardı..aşk başlangıçta her insana verilmişti.Kimileri bunu uygun bir duruma sakladılar.Bir gün baktılar ki : gitmiş..
Kimileri de boyuna oynadılar.. Bir gün baktılar ki : gitmiş..:)
AŞK,hepimizin dilinde…Hepimizin gönlünde….Hepimiz peşinden koşuyoruz aşkın.Herkes ayrı bir tarif veriyor onun için.Herkes aşkı tanıyor fakat herkes ayrı yaşıyor onu. Onun için de ,farklı anlıyor farklı anlatıyoruz aşkı.Bundandır ki aşk bazen çeşitli kılıklarda dalıveriyor yaşamımıza. Bazen sevinç oluyor
Bazen de hüznün kendisi olup dalıyor yaşamımıza
Bizler yaratıyoruz aşkı sevmek için,sonra peşinden koşuyoruz sevilmek için.Koşarken ve koştururken aşkın peşinden,kim bilir ne öyküler çıkıyor ortaya.O öyküler bazen şiir oluyor. Bizler o şiirlerin her birinde kendimizi buluyoruz .Okudukça aşkımızı tekrar, tekrar yaşarız onlarda.
Kutlarım sayın Işıl BAŞKALEM
Nerede öyle aşkın bolluğu? Kimi sadece bir sayfalık; yüreği yeten koparıp atsın hadi.
EKMEK BULDUM KATIK YOK, KATIK BULDUM EKMEK YOK gibi bir şey mi bu...Aşk hep vardı siz yoktunuz. Peki siz varken aşk nereye kayboldu?... İzini sürmeye ne dersiniz sayfayı koparıp atacağınıza... Bir öneriydi sadece işte...
Kutladım bu minik sevimli şiiri...Nicelerine Işıl hanım... Sevgimle...
kısa net ve bir o kadar düşsel...
beyaz kalsın umutlarınıza renk vermemek adına...
Bu şiir ile ilgili 25 tane yorum bulunmakta