Nedensiz, cevapsız bir çok soru var, aklımı karıştıran,
Bir çok şey var, bizi ayrı tutan.
Ne nedenini biliyoruz, ne de ne olduğunu,
Biz onca şeyden habersiz kalıyoruz.
Bunlardan birisi de duygularımız olsa gerek.
Kimisi farkında değil, kimisi tercüman olamıyor.
En önemlisi ise;
Kimisi de farkında olmadığının farkına varamıyor.
Bende öyleydim aslında,
Farkında değildim, fark edemedim.
Sonra birden çıktığında karşıma,
Anlam veremedim bu duyguya.
Kalp atışım hızlandı, yerinden çıkacaktı adeta,
Soluğum hızlandı, nefes alamadım bir anda.
Heyecanlandım, çok saçmaladım.
Senin yanındayken, kendimi hiçe saydım.
Ses tonum değişti, kullandığım cümleler,
Gitti o somurtkanlık, geldi yeni bir gülümseme.
Hareketler daha anlamlı, hele ki sözler.
Aşk bambaşkaymış, bunu sende anladım.
Duygularıma tercüman oluyorum artık,
Biliyorum ki; seni çok seviyorum.
Her gülüşünde bir umut buluyorum
Ben bu şehri, seninle seviyorum.
Kayıt Tarihi : 27.6.2014 19:45:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
TÜM YORUMLAR (1)