Aşk Şiiri - Oğuz Özyurt

Sabah ve uzaktı yıldızlar,
Beter ve yalın bir acı,
Sarılarak topuklarından,
Asıldı en sıkı yerinden yaşama…

Güneşi teninde hissederek uyandı adam,
Tutunarak en yakında bulduğu iğreti çalıya,
Doğruldu ve baktı ufku saklı ormana.
Uzaktı tüm bulduğu ve bildiği yollar,
Kayıptı zaman…

Güneş yükselirken yüreklendi,
Yürüdü ormanın,
Yürüdü yaşamın içine.
Yol adam, adam yoldu artık.
Beterdi zaman, yamandı adam…
Yürürken sesti, cümleydi, herşeydi artık,
Manaya gerekse bir ad,
Adamınkini bilmek lazım…

Ayağı dursa yüreği yürüdü.
Yüreği dursa aşkı…
Adam biter, yaşam biter,
Aşk bitmez...
Bitmez yürür yaşam kadar,
Senin kadar, benim kadar.
Çocuk kadar…