Başladı bak fırtına
Avaz avaz gökyüzü
Yağmur tüm günahkar bedenleri yıkıyor
Kapkaranlık dünya
Her yerde kara bulutlar
Çığlık çığlığa insanlar
Bak gökyüzü ağlıyor insanların haline
Bir isyan
Bin çığlık
Binlerce intihar...
Aşkı öldüren insanlar
Aşka sığınarak kaçmaya çalışıyor
AŞK! Kutsal emanet
Hiç değeri bilinmeyen
Tenlere sıkıştırılmış tutku
AŞK! En büyük hediye
Gerçek varoluş için kendini yok etmek
Ben varım demenin en deli hali
AŞK...Masumiyetin en yalın şekli
Bir bakışta saklanmış küçük çocuk
AŞK...Hep aradığımız hiç bulamadığımız saflığımız
AŞK...İnsanlığımızı bizi günahlardan arındıracak en gerçek duygu
AŞK...Bu isyanları durduracak! ! !
Gökyüzü susacak
Yağmur dinecek
Kara bulutlar gidecek
İsyan ve çığlıklar bitecek
AŞK! Bir anlayan olsa
Tutku ve özlem
Çığlık çığlığa sevgi
Deli gibi özlemek
Aklını kaybedip ruhunu bulmak
AŞK insanın en güzel hali...
YAŞAYANA AŞK OLSUN! ! !
Kayıt Tarihi : 21.3.2014 10:06:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Aşk
Onsekiz Şubat, dünyamın yıkıldığı gece,
Anladım aldatıldığımı, hem de kahpece.
Aşk denen yalan, kapımı dostça çaldı,
Tozpempe gösterdi bana hayatı,
Elimde olan ne var sa hepsini aldı.
Yalnızlığa itildim, şiirlerim sırdaşım,
Ellerimin arasında cendereye girdi başım.
Duydum terk ediyormuş Trabzon'u,
Koştum garajlara bir daha görmek için onu.
Yılışık yılışık gülüyordu hiç utanmadan.
Onun yüzünden yıllarca nefret ettim kadınlardan.
Bir el sallaması vardı, bana aptal dercesine,
Aptalmışım sahiden de, aşık oldum ya böylesine
24.04.76
Trabzon
Halis Karadeniz
TÜM YORUMLAR (1)