Ben aşkı böyle bilmezdim.
Sayende Onu'da öğrendim.
Aşk; yürek acısı, ayrılık acısı.
Aşk; tek kişilik yürekte, iki kişiyi yaşatma sevdası.
Âș ık Veysel derki;
Seversin, kavuș amazsın aşk olur.
Öyleyse;
Aşk; ölümden sonraki en büyük acı.
Elbette tadacak her fâni bu iki acıyı.
Hadi gel sapla hançerini şu yüreğime.
Azrail geldiğinde tek beni bulsun bu fâni bedende.
Kayıt Tarihi : 17.12.2013 13:43:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Serkan Taştan](https://www.antoloji.com/i/siir/2013/12/17/ask-2711.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!