Aşk Şiiri - İlhami Demirkoparan

Birgün sana geleceğiz
Aldığımız ahlarla
Yüklendiğimiz günahlarla

Biliyorum
Bildigim ve bilmediğim ne varsa biliyorsun
Zifiri karanlıkta bir karıncayı
Okyanusta kibrit çöpünü
Çölde kum tanesini
Ve günahı
Ve sevabı
Onulmaz dertleri
Dinmeyen ızdırabı
Ey; kimsenin görmediğini gören
Bilmediğini bilen sen
Biliyorsun

Ayrılıklar var
Anneler, çocuklar
Bazen iki arkadaş
Bazen seven bir çift yürek
Ayrı düşer, kavuşamazlar
Uzaktan bakarlar birbirlerine
Artık iki yabancıdır onlar
Gizli gizli, yazdıkları mektupları okur
Yıpranmış resimlere bakar
İçin için ağlarlar
Unutmak isterler maziyi
Unutamazlar
Ha yaşamak, ha ölmek
Aynıdır onlar için
Ölmüşçesine yaşarlar
Alfabemizde aşk diyoruz buna
Ki aşk sendendir
Senin iklimindendir
Gönlündendir
Bu aşksa eğer
Ya senin aşkın hangi alfabedendir

Aşk yağmurun yağışında
Güneşin doğuşundadır
Bir kar tanesindedir
Ki; benzemez biri diğerine
Bazen bir şarkıdadır
Bazen şiirde
Bübülün neşesinde
Gülün kokusundadır
Annelerin duasıdır
Samimi, riyasız, içinden geldiğince

Ve aşkın Karan'lı eri
O ki; aşıkların piridir
Sevdiğinin esiridir
Aşk elçisine gelen
Evde bulamayınca
Aşkını kalbine gömen
Sözünden dönmeyendir

Bir aşk rüzgarı eser
Savrulur mazi ve ati
Vecde gelir, haykırır tabiat
Âh mine'l aşk ve hâlâtihî