Aşk Şiiri - Lokman Polat

Zehirli üç harf gözlerinden kalbime, teninden bedenime...

Anlamsız günlerin karanlık güneşi şimdi...
Şavkıyan yıldızların zifiri oluşu ay...
Kainatlar yanıyor şulesinde bir gönlün...

Tanrının gazabına hediye dedi adam...
Ayakta ölecekti biliyordu. Yine de gülümsedi,
Acılarıyla dimdik, kanlı yaşlarla yıkanıyor,
Kirlenmiş niyetlerin şeytani vaatleriyle cenk ederken..

Adam aynası olan, ayrı bedenlerde aynı ruh dedi.
Anlamadılar! Bakanlar anlamaz ki dedi
Bir adam aynası olan, görüyorum dedi.
Adam ne kadar bekleyecekti...

Ve tanrı seslendi:
Adam zamanı gelmedi...
Adam yoruldum dedi
Tanrı Aşk dedi...
Adam sustu ve bekledi...