Bir gün rastlarsan maziden birkaç eski hatıraya
O vakit kimsesiz gözlerini ufuktan uzaklaştır
Tuz basarsın kapanmamış o derin ve acı yaraya
Sorduğunda beni en iyi anlatacak varlık aşktır
Sanma ki rüyalarım seni görmeye küsmüş
Aksine gönlüm sevginden deli divaneye dönmüş
Bizar olup gezmekten dizlerimin bağı çözülmüş
Geçtiğim yollarda bıraktığım izin adı aşktır
Kimi zaman feryadımı duyuracak kul bulamadım
Sevda meyinden payıma düşen yudumu alamadım
Sevdim sevdim ama Hak’tan başkasına yaranamadım
Beni benliğime kavuşturan tek şey aşktır
Hasretim çok büyük lakin gelmiyor hiç dile
Öyle bir dünya ki bülbül dahi küsmüş güle
Gönlümü hançerleyip ecelimi getirsen bile
Son nefesimde duyacağın tek söz aşktır
Kayıt Tarihi : 11.4.2013 02:19:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Kemal Ateş](https://www.antoloji.com/i/siir/2013/04/11/ask-2574.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!