Aşk Şiiri - Tuncer Çelik

Çaresizligimde! hiç kadeh kaldırmadım.
Birgün olsun, masama meze diye koymadım.
Bu sevgime, zerre kadar toz kondurmadım
Sütten çıkan kaşıktı; benim sendeki
Bu aşkımda! ...

Unutulmayan hasretim, de özlemim de.
İlkti! en çok sevilen duygum da, sevgim de.
Sensizlikti benim kaderim de, bahtım da
Canımdan kopan yongaydı her ğidişin
Bu aşkımda

Buz dagında damla damla erimektı,
Yanar dag da kor olup yanmaktı
Yalnızlık iki çift arasında tek kalmaktı
Kıymık acısıydı bendeki yokluğun
Bu aşkımda.

Canım diyorum canımdan koptukça.
Belki umut diyorum yarına koştukça.
Bir tebessüm istiyorum yüzüne baktıkça.
Sevdan ayın güneşe tutulmasıydı,
Bu aşkımda.

Gecenin sabahı yırtarcasına gel
Dalgaların sahile koşarcasına gel
Actım kollarımı yumdum gözümü gel
Rüzgarla savrulan yaprak oldum gel
Fırtınada mum ışının gölgesini aramaktı
Bu aşkımda