Issız odamdayım yalnızım yine
Soğuk ve sevimsiz
Ahhh dedim derinden
Sigaramdan bir nefes daha çektim
Dumanını seyrettim uzun uzun
Usulca süzülüşü, özgür ve pervasız
Aldım mürekkebi bitmeye yüz tutmuş kalemimi
Ne çok zaman geçmişti terkedeli
Ahhh AŞK....
En sonunda benide söylettin
Söyle ne hakkın vardı
Körpecik yüreklere ansızım girerek
Acıtmaya
Yıllanmış yüreklerdeki yaraları
Kanatmaya
Dizdeki dermanı alıp
Bicare bırakmaya
Söyle
Ne işin vardı kahverengi gözlerde
Mekan ettin kendinede
Damla damla süzüldün
Tükenmeden
Ahh AŞK...
Gözlerimi açmaya korktum
Görmesinler istedim
Sakladım mabedimde
Olmadı
Dalga oldun vurdun kıyılarıma delice
Güneş oldun yakıp kavurdun
Çölde kum tanecikleriydin
Her fırtınada gözlerime doldun
Yıldız oldun nihayet tutunamayacağım
Tamam dedim kurtuldum
Yok ben yine yanıldım
Kalktım masamın başından
Sayfalar yine boş
Açtım penceremi baktım semaya
Ahhh AŞK....
Ne işin var senin orda
Bırak göz kırpmayı bana
Söyle sen ordasın da
Peki ya O nerede? ...
Kayıt Tarihi : 27.4.2012 13:52:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Ne işin var senin orda
Bırak göz kırpmayı bana
Söyle sen ordasın da
Peki ya O nerede? ...
Tebrik ederim.
Siz ne düşünüyorsunuz?..
Bir denge sağlanmalı gönülle.
Aşka da mı?.. diye bir soru bulur benliği.
Bazan, kalıyor belki insanda kimsesizlik.
Ve buram buram hasret kokar, insanın insansız yazdığı mektupta.
Sağanak gibi sevginin insana ulaşma isteği.
Hazan değmesin gönül sen çiçeksin.
Yüreğinize sağlık
TÜM YORUMLAR (62)