Aşk, gözlerde şimşeklerin çakmasıyla başlar insanda,
Can damarından daha yakın olur sana,
Anlayamazsın...
Onsuz iken yutkunamazsın, nefes alamazsın,
Yaşayamazsın..
Onu görünce titreme nöbetleri sarar vücudunu,
Ne hayatından çıkarabilirsin onu, ne rüyalarından,
beklenmedik bir fırtınaydı gelişin...
uyandırdın sessizliğimi aysız gecelerde
yaralı bir deniz gibi hıçkırdığını
bir fanus altında sıkışıp kaldığını..
aşkla kenetlenen kalplerimizin..
me'yus olduğunu,bunaldığını
Devamını Oku
uyandırdın sessizliğimi aysız gecelerde
yaralı bir deniz gibi hıçkırdığını
bir fanus altında sıkışıp kaldığını..
aşkla kenetlenen kalplerimizin..
me'yus olduğunu,bunaldığını
Güzel ve başarılı dizeler. Önce, ele alınması gereken konu şiirin gerçekçiliği ve sadeliğidir. Anlaşılmayan, muğlak şiirlerle, absürt şiirlerle uğraşma yerine salt düşünceyi çıplaklığıyla ortaya koyama çok daha başarılı bir çalışmadır. İslam Tasavvus düşüncesinde aşkın tanımı yaradılışa dayanır. 'Yüve Tanrı o kadar güzeldir, o kadar güzeldir ki, kendi güzelliğini göçrmek ister ve evreni kendini yansıtacak bir ayna olarak yaratır.' Yani sevgi ve aşk yaratılışın özüdür. Bu nedenle onun tanımı tam olarakmyapılamaz; ancak duygularımızla yaşar, onun varlığından haberdar oluruz. Tam puan veriyor, kutluyorum. Başarılar.
Bu şiir ile ilgili 1 tane yorum bulunmakta