Aşk Şiiri - Oktay Çekal

Aşk…

Islanmaktır, yağan yağmurda,
Hissetmektir, her damlayı varlığında,
Kendini çözmek…
Bedenindeki sahtelikten çıkıp,
Örtüşmesidir, ruhunun hayatla,
Mutluğun kapısını aralayıp,
Ve aradığını bulmaktır Aşk…
Kendin olmaktır, onun nefesinde,
Sabah kalktığında, hissetmektir yaşadığını,
Özgürlüktür sınırlarında…
Bağlanmaktır çıkarsız, sahiplenmektir,
Yaşamdır, seyrettiğin ömürde…
Bir amacının, olduğunu görmek,
Çabadır Aşk…
Emeğin sevgiyle yoğrulduğu
En sevgilidir, Aşk.
Karşılığıdır değerlerinin, arayışlarının,
Cevaptır beklentilerine,
En yüksek özgürlüktür, saygıya dayalı,
Söker götürür, ayakların adres sormaz,
Bir çekim gücüdür,
Düşünmezsin yaşarsın sadece
Özlemdir Aşk
Duygunun zincirlerini kırdığı,
Mantığın anlamını, yitirdiği an,
Bir bitiş, sıfırdan doğmak gibi,
Hayatı keşfetmektir, kendini de,
Bir okyanusta, can yeleği,
Limandır, fırtınalı bir gecede,
Hayatın sisinden çıkıp,
Fark etmektir Kendini,
Ruhunun ve bedenin, en yüksek sevgide,
Doğmasıdır…
Hayatı çözmektir, Aşk…

Oktay ÇEKAL
26.12.2011–16.09