Aşk Şiiri - Zafer Tekin

Kendimce nedenlerim var benim,suskunluğuma izahen.
Kayboluşlarımada uyduracak kılıfım çoook,bana hüzünlü isterik gözlerle bakmayın artık,
Çünkü,istenildiğinde değil,istediğimde nakşederim,bir nezih ruha ben.
Ne biliyorsunuz ki,bana dair?
Adıma görsel güzelliklerin,ön planda olduğu şiirlerde rastlıyorum.
Bazen güllerden,bazen bülbüllerden,gökyüzünden,denizlerden oluşan cümlelerin son hecesinde
Görmüyor muyum? Güle övgüler yağdırırken,asıl güzelliği bünyesinde barındıran dikendi vucudun hüznünü?
Hep güzel olandır,gözlerinizin gördüğü, ve taktirinize şayan değil mi?

Bir iğde ağacınınn heybetini,mest eden kokusunu ve lezzettini,misal göstericek lugat
daha bir zor gelirdi sanırımm o amaca giden laf cambazlığında.
Tabi ya,ne gerek var ki...
Tüm değerlerin üzerinde,sevgiyle bağdaşan herşeyi içine alan ve ne komiktir ki,bir kelimede bitiri verdiğiiniz!
Küçük yalanlar dizesine isim oluveriririm muhtemelen.
Sözde ne dağlar kalır delinmeyen,ne aşılmayan çöller.
Adımı lafzettiiğiniz her mekandan geçerim,bir yolcu misali.
Yanlızca biir han olursuunuz bana,oysa ki ben,bir istirahatgah değil...mabet ararım bir ömür o bedenler toprak olana kadar çıkmaksızın.
İhtiras şehvet ve bencilliginize yakıştırma olmak,kahrediyorsada beni,bir nebze olsun kendimi bulduğum....
saf ve içten gönüllerde yok değil tabi.

Kendimce nedenlerim vardır benim suskunluğuma izahen,kayboluşlarımada uydurulacak kılıfım çookkk...
Ne biliyorsunuz ki bana dair?
Kifayesiz,yetim ve bitap düşürdüğünüz o üç harflik adımın okunuşundan başka..........................................'AŞK'