Yaşamaktır aşk;
Dalında kuru bir yaprak misali,
Bütün ümitsizliklere inat,
En sert rüzgârlara bile aldırmadan,
Ait olduğun yerde kalabilmektir…
Savaşmaktır aşk;
Okyanusta bir gemi misali,
Dalgalarla boğuşarak çarpışarak,
Yaralanarak belki omurgadan,
Mis kokulu toprağa varabilmektir…
Ölmektir aşk;
Ruhun alıp başını gitmesidir,
Yitirmektir bedeni, belki de gözleri,
Yârin yüzünde bir ayna görmektir,
Ruhun yeniden vücuda gelmiş gibi…
Kayıt Tarihi : 29.12.2010 12:05:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![İsa Ünal](https://www.antoloji.com/i/siir/2010/12/29/ask-2063.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!