Aşk Şiiri - Tuncer Türkdoğan

AŞKA DAİR

Mesleğe başladığımda yirmi beşimdeydim.Adana’nın en bıçkın delikanlılarının hüküm sürdüğü Kiremithane’de bir liseydi ilk gözağrım.Düzenli bir geleceğin eşiğinden adımımı atmıştım ki O’nu tanıdım.Ve aşk destursuz bir konuk gibi kuruluverdi soframa.

AŞK,DESTURSUZ BİR KONUKTUR; ZAMANIN EN BEKLENMEDİK ANINDA ÇIKIVERİR KARŞIMIZA.

Üç ay sonra Sinop’taydık.”Tam takır kuru bakır” bir dünyada…İki odalı bir evin umutlu kiracılarıydık.

AŞK,RİSK ALMAK DEMEKTİR VE RİSK,YAŞAMIN EN COŞKUN IRMAĞIDIR.

Dört yıl sonra İzmit! teydik.İki de ebedi konuğu vardı sıcacık dünyamızın.İki şirin kız çocuğu…İki cihan parçası yürek.

AŞK,ÇOĞALMAKTIR HERŞEYE İNAT.

Üç yıl sonra ver elini İstanbul.İstanbul ki sonsuz insan denizi; ırklar,cinsiyetler,milliyetler harmanı.Karıştık bir ucundan.Yitip gidenlerden olmayacaktık,direnmenin ve dayanışmanın gücüyle.

AŞK,DİRENMEKTİR,BİR DE OMUZ OMUZA DAYANMAK HER ZORLUĞA.

Kırkı devirdik çok şükür,ele güne mihnet duymadan ve de boyun eğmeden halden bilmezlere.Kızgınlıklarımız da oldu,ağız dolusu kavgalarımız da.Kara kara bulutlar bizim de göklerimize konakladı kimi zaman.Ama halel getirmedik saygıya,sevdaya.Eşitlerin yüksek sesten dalgalarıydı çığlığımız.

AŞK,EŞİTLER ARASI İLİŞKİ DEMEKTİR.ÇÜNKÜ AŞK,İŞTEŞ ÇATILI BİR EYLEMDİR TA KAL Ü BELADAN BU YANA