Gözlerine kendi elleriyle mil çeken bir insan...
Ayaklarına pranga vuran...
Durduk yerde kuduran...
Gülümsenmek için gülün duruma düşen...
Tek taraflı maç, hakemsiz, seyircili...
Güya tutulmuş;
oysa avutulmuş...
Hayatta ben en çok babamı sevdim
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
Devamını Oku
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta