Aşk 2. Şiiri - Rifat Çamoğlu

Karanlık kenar mahallelerin,
Kuytu keşelerinde sıkılan,
Kör kurşunların parçaladığı,
Cami avlularında unutulmuş,
Kimsesiz bebekler gibidir,aşk.

Adı yoktur,umutları ve soranlarıda.
Yılların yalanlarla kirletildiği,
Ömrün şefkate,kalbin sevgiye,
Tüm duyguların bir birine vurduğu sille,
Çıkmazlar sokağının,labirentidir,aşk.

Bazen umutsuz limanlara demirleyen,
Kehne gemiler gibi.
Yada engin denizlere yelken açan,
Süper lüks yatlar yelkenliler gibi,
Ama hayır,hepsinin üstünde yüzdüğü okyanustur,aşk.

Çok sakindir aslında,berrak ve durgun.
Ansızın kabarır,köpürüp durur.
Ne vurgun vurmadık gemi,
Nede kıyısını dövmediği sahil bırakır.
Aşk hangi limana demirlerse,fırtınalar koparır.

Ve tüm duygular orada yaşanır.
Dirhemm,dirhemm mutluluk,
Buramm,buramm sevgi,
İçten içe,derin bir ah çekiş.
İnceden inceye,sevgiliye hasrettir,aşk.