Aşk Şiiri - Mahmut Nedim Amcaoğlu

Tamam olmadı mı zaman
Dünden artakalan
Yarından da önde olan
Nereye baksam geçmiş
Kime sorsam gecikmiş
İzini gördüm
Hemen şuracıkta
Neden kimse görmemiş

Dilden dile
Nasıl akarmış
Hayata ab-ı hayat
Verircesine
Üstelik delicesine
Adı var resmi var
Nerde ama kendisi

Uzaktı derindi
Ama süzülen bir kartal gibi
Asildi elbet, sefil değildi
Bir tek doruklarına konardı
Kucağı açılınca yüreğin
Gözyaşı suyuydu
Uykusuz gecelerse evi
Bir kez güldürse de
Değişilmezdi dünyalara

Acısı birikince oysa
Yürekteki madenlere
Ve patlayınca volkanlara inat
Vazgeçilmezdi öldürse de

Bir heceyle konmuştu adı
Tıpkı bir tuzak gibi
Yol verilmişti ağlara
Tuttuğunu bırakmazdı
Fidyeler verilse de

Bazen bir çay tadındaydı
Bazen bir sigara
Bazen de yaşamak için
Hayata verilmiş bir ara

Ah aşk
Bir misafir gibisin
Ansızın gelen
Kapı açılınca evinden eden
Açılmazsa kapıyı yine de bekleyen
Yine de beklenen, yine de özlenen
Peki ama neredesin
Gönüllere sığarsın da
Sığmaz mısın dünyalara

Belki de
Bir bebek kadar,
Masum günahsız
Ve menfaate duyarsız
Tebessümün olduğu her yerden
Bizi izlemektesin

Belki çağırınca değil
Ansızın ve yalnızca
Gönüllere düşmektesin