ben aşkta perişanım, aşk ben de sultan
sensizlik, içimde fırtınalar koparan daveran
sana hasretten inliyorken an be an
bırakman mı lazımdı beni ateşlerde kor ateş
söndü içimdeki her güneş
en yakıcı serzeniş, yüreğimde durmadan
gözlerimde bir deniz, en buğulu damlalardan
ne koca güneş aydınlatır beni ne de bir şamdan
kalmadı, senin sıcağından bir esinti akşamdan
sakın gözyaşı dökme demiştin giderken ardımdan
yalancı bir tebessüm eksilmeden dudağından
sevgili, mahrumum içmi ısıtan bakışından
ve sevgili yanıyorum her dem şimdi aşkından
ahvaline hasretle tükenirken ömrüm ey can
sûretini toplar kalbim aşkının ateşi ile durmadan
sana yanışımın küllerinden arta kalan bir duman
yaşamak dersen, yaşıyorum şimdi sen olmadan
bir meczubun halinden farkım kalmadan
12 Temmuz 2010 Pazartesi
Fırat AlsancakKayıt Tarihi : 19.8.2010 14:35:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!