Girdi mi birisinin gönlüne kalp atışları değişir!
Taş toprak, dağ tepe her şey gözünde sevişir!
Saflaşır insanın ruhu, hisleri ipek kadar incelir!
Senden daha güçlü bir duygu var mı ki Aşk?
En kaba insana kediyi, bitkiyi bile sevdirir!
Ham ruhları alır, evc-i kemale nasıl da erdirir!
Hasretle kavurur, acıyla yakar, sabırla pişirir!
Sen ne dağları devirip yıkmaya kadirmişsin Aşk!
Mutluluk uğramaz ki onun olmadığı yere!
Sessiz, sedasız sokuluverir birden bire!
Seriverirler her şeylerini bu ansız misafire!
Senin arkandan hep yığınla enkaz kalır Aşk!
La mekan, bi zaman ülkeleri dolaşıp durur!
Bila istisna insanlık onsuzluğundan dem vurur!
Vefasızdır, acımasızdır, maşuku çılgınca savurur!
Tek bir düşmanı var ki o da inat karışımlı gurur!
Sen ne evrensel, ne küresel bir hismişsin Aşk!
Kayıt Tarihi : 18.5.2011 21:31:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!